คำถามจากโรงเรียนแกนนำการคิด

คำถามที่ถูกถามบ่อย...ทำไมต้องสอนคิด...

ที่ฉันสอนอยู่ทุกวันนี้เด็กไม่ได้คิดเลยหรืออย่างไร...ครูคิดไม่เป็นใช่ไหม...


ประโยคนี้เสียงสูงทำให้ผู้ฟังรู้สึกได้ถึงกระบวนการทางสมองของคุณครูที่เกิดข้อสงสัยข้อปัญหา ข้อขัดแย้งทำให้หัวใจของผู้เขียนพองโตขึ้นเป็นกองก็สภาวการณ์เช่นนี้เองที่ต้องการให้เกิดขึ้นกับเด็กๆ
ในห้องเรียนการคิดการคิด (Thinking) เป็นกิจกรรมทางสมองที่เกิดขึ้นตลอดเวลา

เมื่อได้รับสิ่งเร้าที่เป็นสิ่งแวดล้อม สถานการณ์ ข้อมูล ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 : ตา หู จมูก ลิ้น ผิวกาย ก่อเกิดสภาวะ ข้อสงสัย ปัญหา ความขัดแย้ง สมองจะเกิดกระบวนการคิดตอบข้อสงสัย แก้ปัญหา ขจัดความขัดแย้ง เป็นกระบวนการคิดที่เกิดขึ้นตลอดเวลากับทุกคน ต่อการคิดที่น่าสนใจในที่นี้ได้แก่การคิดอย่างมีจุดมุ่งหมาย ( Directed Thinking) ซึ่งเป็นการคิดนำไปสู่เป้าหมายโดยตรงในการคิดค้นหาข้อสรุปอันเป็นคำตอบสู่การตัดสินใจ
ที่มีคุณภาพเป็นประโยชน์ต่อตนเองสังคมและประเทศชาติแม้การคิดเป็นนามธรรมมีลักษณะซับซ้อน
ยากที่จะมองเห็น แต่มีความพยายามมองว่าการคิดแสดงออกเป็นนามธรรมผ่านพฤติกรรม การพูด การเขียน ชิ้นงานและผลงานได้ จึงมีการให้นิยามทักษะการคิด ค้นหาเทคนิค วิธีการ เครื่องมือพัฒนาทักษะและสร้างนิสัยการคิดให้กับเด็กๆนอกจากนั้นสามารถกำหนดดัชนีชี้วัด
เพื่อประเมินระดับคุณภาพการคิดอีกด้วยแสดงให้เห็นว่าการคิดเป็นความสามารถอย่างหนึ่งทางสมองที่ฝึก
และพัฒนาได้ แล้วใครจะเป็นผู้ฝึกและพัฒนาทักษะการคิดที่สามารถที่สุด คำตอบก็คงเป็นครู ผู้ปกครอง บิดามารดา สถาบันทางสังคมและสื่อต่างๆ

คำตอบสุดท้ายของสังคมก็ฝากคุณครูเป็นบุคคลสำคัญที่สุดในเพิ่มพูนระดับคุณภาพการคิด ทั้งที่ครูก็ออกแบบการเรียนรู้ที่หลอมรวมทักษะการคิดและเนื้อหาสาระการเรียนรู้เข้าด้วยกันอยู่แล้ว
ในที่สุดครูทุคนของโรงเรียนบ้านโพธิ์และโรงเรียนบ้านคาวิทยาที่เป็นโรงเรียนแกนนำขับเคลื่อนการคิด
สู่ห้องเรียนได้เปิดใจรับที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่กลับมาสำรวจแผนการจัดการเรียนเรียนรู้เพิ่มกิจกรรมการเรียน-การสอนและภาระงานให้นักเรียนได้ฝึกทักษะการคิดมีการประเมินระดับคุณภาพการคิดของผู้เรียน
สู่เป้าหมายโครงการ คือ ยกระดับคุณภาพการคิดของผู้เรียนให้สูงขึ้นเพื่อสร้างคนดี คนเก่ง ซึ่งจะทำเด็กให้พบกับความสุขในการเรียนรู้และดำรงชีวิตต่อไปได้อย่างมีคุณภาพ